1 juni 2023

Cathy en Mark: al 17 jaar een klantcontactkoppel

In het Haarlemse vielen klantcontactcollega’s Cathy Storm (48) en Mark Smit (56) zo’n 17 jaar geleden voor elkaars charme. Bij de één was de interesse eerder gewekt dan bij de ander, maar tijdens een verbouwing werd de brug toch geslagen. Vanuit hun huis in Mijdrecht vertelt het klantcontactkoppel erover.

Waar hebben jullie elkaar leren kennen?

Cathy: “Wij werkten beiden in Haarlem bij een facilitair klantcontactcenter, Jansen Venneboer. Inmiddels bestaat dat niet meer, maar destijds was ik manager.” Mark: “En ik werkte er als planner.” Nu zijn ze beide zzp’er. Cathy is interim manager en projectleider binnen contactcenters en Mark houdt zich bezig met capaciteitsmanagement en data-analyse.

Was het liefde op het eerste gezicht?

Cathy: “Nee, absoluut niet, zelfs. Het duurde zeker een maand of drie voor ik hem überhaupt voor het eerst zag.” Mark, met veelbetekenende glimlach: “Nou, ik had haar al lang gezien hoor. Voordat ik begon binnen WFM zat ik namelijk een maand of drie op het callcenter. Daar viel ze mij direct al op. Ik vond haar een aantrekkelijke vrouw.”

“Ze viel mij al direct op. Ik vond haar een aantrekkelijke vrouw.” – Mark

Cathy: “Voor mij was dat dus anders. Want ook toen ik hem uiteindelijk ontmoette, was ik niet meteen geïnteresseerd. Hij was nog maar net gescheiden, had een kind, was stukken ouder dan ik én hij was totaal niet mijn type. Dacht ik… We zaten wel samen in een groepje dat buiten het werk om met elkaar omging. Gingen we stappen in Haarlem; harstikke gezellig. Maar ook toen sloeg de vonk nog niet over, al probeerde onze collega Myrthe ons destijds al wel te koppelen.”

Waar sloeg die vonk dan wél over?

Mark: “Cathy kocht in die tijd haar eerste eigen huis en daar moest nog aardig wat aan verbouwd worden. Ik bood mezelf aan om haar te helpen. Bewust? Ja, zeker. Daar zat echt wel een groter plan achter.” Lachend: “Ik heb mezelf als het ware bij haar hart naar binnen geklust.” Cathy, ook met een grote glimlach: “En het werkte. Want we hebben drie maanden lang zowat iedere dag zij aan zij geklust en dat was heel erg gezellig. Toch drong het pas aan het einde van de verbouwing tot me door wat ik voor hem voelde.”

“Ik weet het nog precies: op de laatste klusavond voor mijn verhuizing zaten we in mijn huis. Alles was klaar en na die dag zouden we elkaar dus niet meer iedere dag vanzelfsprekend zien, behalve op het werk. Dát was het moment dat ik besefte dat ik dat he-le-maal niet leuk vond! Mark had me al wel laten merken wat hij van mij vond en ik deed dat toen ook. Ik zoende hem en vanaf dat moment was er geen houden meer aan.”

En toen? Hoe waren de reacties op het werk?

Mark: “Eigenlijk keek niemand er echt van op. Ons inside clubje had het al wel zien aankomen zelfs. Op kantoor hebben we het nog even voor ons gehouden, maar toen we zeker wisten dat het goed zat, hebben we het ook daar verteld. Dat moest ook wel, omdat ik me bij sommige onderwerpen bijvoorbeeld afzijdig moest houden vanwege onze relatie.” Cathy: “Dat was ook de reden dat we op enig moment hebben besproken dat het beter zou zijn dat jij ergens anders zou gaan werken.” Mark: “Klopt. Het was ook logisch dat ík dat zou doen, omdat ik klaar was om een mooie stap te zetten voor mijn carrière op het gebied van WFM.”

Vandaag de dag werken jullie nog steeds beiden binnen klantcontact. Praten jullie ooit ergens anders over?

Cathy: “Nou, weet je… natuurlijk praten we veel over ons werk, maar als we allebei in een andere branche zouden zitten, zouden we dat óók doen. Ik denk dus dat dat niet heel veel verschil maakt.” Mark: “Wat juist prettig is, is dat we door ons werk dezelfde taal spreken. Je hebt aan een half woord genoeg om te snappen wat voor invloed dingen hebben bijvoorbeeld. Maar als ik heel eerlijk ben, praten we meer over onze kinderen dan over het werk.”

Dus jullie zijn samen een gezin gestart?

Mark: “Ja, klopt. Ik vond het heel mooi om ook met Cathy kinderen te krijgen en ik ben erg blij met hoe de band is tussen hen en mijn eerste kind Thomas.” Cathy: “Dat vond ik ook erg belangrijk. Thomas woonde weliswaar de meeste tijd bij zijn moeder, maar ik hechtte er toch wel veel waarde aan, dat hij zich onderdeel voelde van ons gezin. Dat is ook de reden dat onze kinderen de achternaam van Mark voeren, ondanks dat we niet getrouwd zijn.”

“Onze dochter heet Myrthe. Inderdaad, net zoals de collega die ons destijds wilde koppelen.” – Mark

“We hoopten dat dat de band ook zou versterken. En dat deed het. Die drie zijn vanaf dag één echt heel erg sterk aan elkaar gehecht. Zo mooi…” Mark: “Hoe ze heten? Onze oudste heet Jasper. Hij is 12. Onze dochter van 9 heet Myrthe.” Glimlachend: “Inderdaad, net zoals de collega die ons destijds wilde koppelen. Dat vonden we allebei een leuke naam en ook wel grappig om dat zo terug te laten komen.”